با همه خستگی ها ،عاشقانه دوستت دارم پسرم

سلام

پس از غیبتی طولانی ،باز هم آمدم پسرم

سلام

پس از غیبتی طولانی باز هم آمدم پسرم.آمدم گه برایت بنویسم با همه خستگی ها و بیخوابی ها صمیمانه دوستت دارم.

این روزها که میگذرد ،تازه متوجه میشوم که مادر بودن حقیقتا سخت و طاقت فرسا ولی لبریز از حس خوب عاشقی است.

عزیز دلم:

خوابت کم است و مواقعی هم که میخوابی ،تازه شروع کارهای بر زمین مانده است.نظافت منزل ،جمع و جور کردن ،شستن ظرفها و...    .

سومین دندانت هم در آمده و چهارمی هم در حال نیش زدن است و همین مساله سبب شده تا بی تابییت مضاعف شود.

دلت میخواهد مدام بغلت کنم و با هم راه برویم.از وقتی که گاگله کردن را شروع کرده ای ،کار من و پدر هم حسابی در آمده و مرتبا باید دنبالت راه برویم تا مبادا سرت به جایی بخورد و یا بیفتی.

به اسباب بازیهایت علاقه نشان نمی دهی ولی امان از وقتی که یک وسیله برقی ببینی.

به محض دیدن سیم ،چشمهایت برق میزند و با شتاب ،همچون تیر رها شده از چله کمان،به سمتش حرکت میکنی.

دستت را به وسیله های مختلف  و یا دیوار میگیری و بلند میشوی و لبخند پیروز مندانه ات در این حال بسیار دیدنی است.

همسایه جدیدمان و دو دختر نازنینشان ،بسیار دوستت دارند و هر از گاه با اصرا تو را پیش خود میبرند و جالب آنکه بدون انکه گریه کنی یا بهانه بگیری حدودا دو ساعت آنجا می مانی.

ریحانه دختر کوچک همسایه جدید،چندی قبل یک بالگرد اسباب بازی به تو هدیه داد.خلاصه اینکه حسابی دلبری میکنی عزیز دلم.

بسیار خوش اخلاق و خنده رو هستی وهمینکه کسی را میبینی (مخصوصا کودکان) را خنده زیبایی روی لبت مینشیند و با صداهایی مخصوص صدایشان میکنی.

هنگامی که برای خرید با پدر به سوپر مارکت نزدیک منزل میروی ، به آقای فروشنه میخندی و با او که دستش را برای دست دادن به سویت دراز کرده ،دست میدهی.

خدا کند که همین طور خوش اخلاق باقی بمانی عزیز دلم.

راستی اتفاق مهم و بسیار خوبی که در هفته اخیر افتاد ،آمدن خاله منا به همراه دختر نازش هستی و همسرش به شیراز بود که بسیار مسرور شدیم.

خاله منا سه شنبه شب ساعت ده و نیم به شیراز رسید و روز شنبه ساعت دوازده ظهر به اهواز باز گشت.

هرچند کوتاه ،اما بودنشان حس خوبی را در ما زنده کرد و شیرین کاریهای دخترخاله(هستی) و رقابتش با تو بر سر سوار شدن بر روروکت بسیار دیدنی بود.به علاوه به محض آنکه تو را روی پا یم میخوابانم،دوان دوان خود را به من میرسان و با زبان شیرینش میگفت که نوبت اوست که روی پایم بخوابد.

علاوه بر همه اینها، از مهربانی و دلسوزی های هستی نسبت به تو نمیشود یاد نکرد که بسیار جالب بود.

به هر حال جایشان سبز و یادشان گرامی.

قبل از آمدن خاله منا،دوست دوران دانشگاهم (حلیمه جان) به همراه دخترش ستایش و همسر و پدر و مادر همسرش که از مشهد آمده بودند ،ناهار میهمان مابودند و من و او خاطرات خوش گذشته را با هم مرور کردیم.وحس خوبی را در وجودمان زنده کرد.

امروز پس از کلی تلاش ،موفق شدی با بوق پروانه ای شکلت بوق بزنی و مامان را حسابی شاد کنی. علاقه عجیبی به بی نظمی و بر هم زدن اسباب بازیهای روی هم چیده شده ات داری و این احساس در هنگام غذا خوردنت هم مشهود است.

این خلاصه ای از شیرین کاریهای اخیرت بود عزیزم.

تا بعد خدا نگهدارت