پسر خوبم محمد طاها شاید نوشته های امروزم کمی بوی دلتنگی بدهد مادر پسر خوبم محمد طاها شایدنوشته های امروزم کمی بوی دلتنگی بدهدمادر.ولی برایت می نویسم به یادگار. یادگاری از روزهای پائیزی یک مادر.از ناگفته های دل دردمندی که در سکوت شیشه ای اشک ،مچاله میشود و خاموش میگردد. پسر خوبم: میدانم که در آینده ای نه چندان دور ،کودکیهای معصوم امروزت را گم میکنی و به اصطلاح بزرگ میشوی.قد میکشی ،مستقل میشوی و لالایی های امروز مرا فراموش میکنی. یادت میرود گرمی آغوشم را،دلواپسی ها و نگرانی هایم را . از خاطرت میرود گرمی دستهایی که اشک از گونه ات پاک میکرد ،و چشمهای خسته ای که چشم به راه آمدنت ،خواب را از یاد میبرد. همه را از ...
بدون عنوان
