مسافری از بهشت

  اعیاد فرخنده شعبانیه مبارک باد ...

سلام گل مادر   این روزها فرصت نمی کنم که به کلبه کوچک خاطراتت بیایم. سلام گل مادر این روزها فرصت نمی کنم که به کلبه کوچک خاطراتت بیایم. شبهازود میخوابی و صبح ها هم سحر خیزی.دوست داری در تمام مدت بیداریت،کنارت بنشینم و با هم بازی کنیم وهمین مساله سبب میشود که همه کارهایم روی هم انباشته شود.دوست دارم همه امور منزل روی روال و نظم باشد.تلاشم را هم مضاعف کرده ام ولی باز هم گاه کم می آورم. روز به روز شیرین تر میشوی عسل مادر.فدای چشمهایت که دل میبرد از من.   سه روز است که گل پسرم دندان در آورده و بیقراریش بسیار گشته.وقتی بی تاب میشوی و از شدت درد هر چیزی را به دهان برده و لثه هایت را روی آن فشار میدهی ،دلم میخواهد...

هر چند کمی دیر،اما آمدم تا بستایم همه خوبی هایت را نازنینم هرچند کمی دیر،اما آمدم تا بستایم همه خوبی هایت را نازنینم. چه زیباست که پس از گذشت 8سال در کنار هم بودن ،باز هم از صمیم قلب و باهمان طراوت گذشته میتوانم بگویم دوستت دارم. دوستت دارم به وسعت همه مهربانی هاوبه زلالی همه لبخندهای آسمانی و زیبایت. خوب من: روزهایی که گذشت ،فرصت دوباره ای بود تا بازبان قاصر ولی پر از صداقتی عاشقانه ارج نهم همه خوبی هایت را .همه محبت های بی شائبه ات را و رفاقت پر مهرت را. چه باشکوه است که امسال میتوانم باشادی ،پدر بودنت را تبریک بگویم. زیباست که پدر خطابت کنندو تو را تکیه گاه محکم لحظات خود بدانند. شور انگیز است که بابا صدایت کنند و بی تا...

برای دیدن بقیه عکسها به ادامه مطلب بروید ...

شبیه معجزه،مثل خورشید،زلال چون باران،آمدی. شبیه معجزه،مثل خورشید،زلال چون باران،آمدی. از آسمان ،از همسایگی خوشه پروین و کلبه فرشته. آمدی از بهشت،با آیه های لبخند. وه چه آمدنی نازنین پسرم. مبهوت همهمه مبهم وجودت،دلم سرشار از ترنم شاعرانه مادری شد و اینگونه مادر شدم. آمدنت بهانه ای بود تا خداوند بهشت را سنگ فرش قدمهایم کند و ارج نهد همه عشق مادرانه ام را. پس سپاس نازنین پسرم که مرا شایسته نگاه مهربان خداوندی ساختی.سپاس که با وجودت بهشت را میهمان سرنوشتم کردی و مرا مادر کردی. آمدم که بنویسم برای دوست داشتنت بهانه نمیخواهم.دوستت دارم بی بهانه ،بی دلیل. و این فقط هنر مادر است . واما برای دوست داشتن مادر ،فرزند هزاران دلیل دار...

عزیز دلم باز هم آمدم تا برایت بنویسم به یادگار ،بادلی آکنده از عشق عزیز دلم باز هم آمدم تا برایت بنویسم به یادگار،بادلی آکنده از عشق.آمدم تا همه حس خوب مادری ام را برایت شعر کنم و لالایی هایم را از عاشقانه هایمان زمزمه کنم. زیبای من: این روزها طراوت بی مثال شیراز و بوی مسحور کننده بهار نارنج طبع را جلا میبخشد و دل را صفا.هوا مسیحا دم است و روح مرده را جان میبخشد و روان پژمرده را شفا. تو هم هر روز تازه تر میشوی و دل میبری از پدر و مادر گل زیبای من.چند روزی است که یاد گرفته ای برای آنکه در اغوش بگیریمت ،دستهایت را باز کنی و معصومانه با واژه هایی که فقط خودت معنا یشان را میدانی ،تقاضا میکنی تا بلندت کنیم. به طور حیرت انگیز...

پسر نازنینم: این عاشقانه ای دیگر است برای تو که آرام جان منی. این عاشقانه ای دیگر است برای تو که آرام جان منی.برای نگاه پر از مهر ت ،که دل انگیز ترین شعر زندگی من است. پسر نازم: این روزها کمتر مجال می یابم تا مطلبی به یادگار برایت بنویسم.خوابت بسیار بسیار کم شده است.صبح زود از خواب بیدار میشوی و پدر را که راهی اداره است،بالبخندی بدرقه می کنی. حدودا ساعت 9 دوباره خوابت میگیردو از آنجا که در گهواره نمیخوابی،باز تو را روی پایم میگذارم تا بخوابی.با همه خستگیت،مدتی به تصویرهای دیوار اتاقت خیره میشوی کمی آواز میخوانی و سرانجام خوابت میبرد. ساعت ده و نیم بیدار میشوی و نوبت بعدی خوابت زمان مشخصی ندارد ولی م...

هر کودکی که به دنیا می آید ،پیامش این است که خدا هنوز از انسان نا امید نشده است ...

پسر نازم: خداراشکر که مجالی یافتم تا برایت مطلبی بنویسم پسر نازم خدا را شکر که مجالی یافتم تا برایت مطلبی بنویسم. سفر نوروزی ما از روز 25اسفند ماه 90ساعت 8 صبح به مقصد مشهد مقدس آغاز شد.این اولین بار بود که به پابوس امام رئوف میرفتی.از آنجا که مادر بزرگت (مادر مامانی)هم در مشهد ساکن است،این سفر هم زیارت بود و هم سیاحت. برای استقبال از ما،مامان فرشته و دایی محمود ،خاله مژده و زن دایی به فرودگاه آمده بودند.خاله مژده همیشه مهربان با یک دسته گل بسیار زیبا به استقبالت آمده بود.همه دورت حلقه زدند و تو را غرق بوسه ساختند.یادم رفت بگویم که مورد تفقد چند دختر دانشجو قرار گرفتی و پس از آنکه حسابی تو را بوسیدند چند عکس یادگاری در حالی که...

بالاخره به لحظه نو شدن سال نزدیک شدیم همگی برای خوش یمن شدن سال جدید به سوی حرم امام رضا(ع) روانه شدیم.امسال تو هم به جمع ما اضافه شده بودی و عید مارا لبریز شعف و شادی کردی. روزها از پس هم آمدند و رفتند و زمان رفتن ما فرارسید..ما به همراه دایی محمود ساعت 8 صبح روز چهارم عازم شهر مقدس قم شدیم. ساعت 11شب به قم رسیدیم.همه خسته شده بودیم.مخصوصا دایی محمود که تمام مدت مشغول رانندگی بود و هر وقت صدایت را می شنید و به تو نگاه میکرد از شعف لبریز میشد استراحت کردیم و سحر به زیارت حضرت فاطمه معصومه مشرف شدیم.سپس به جمکران رفتیم که حال و هوایش وصف ناشدنی بود.دوباره به قم باز گشتیم و به دارالسلام محل دفن باباامین(پدر مامان) رفتیم پس از...